मेरो दाह्री काट्दिदै गर्दा उ अडियो । मैले घडी हेरेँ , नौ
बजिसकेको छ । अफिस जानु छ , अनि मेरो दाह्री आधा मात्र काटिएको छ । झनक्क रिस उठ्यो । मेरो घरबाट सवैभन्दा नजिकैको
सेलोन । सँधै आउँछु । उसलाई मेरो समय थाहा छ । त्यहि पनि अड्किन्छ ।
“ के भो ?”झर्केकै स्वरमा सोधेँ ।
“निउज हेर्नु न !” उ उत्साही देखियो ।
“मेरो अफिस जानु छ ! चाँडो गर न यार !” मलाई उसको टिभीमा
आएको निउजमा कुनै चासो छैन । वुढीले खाना पस्केर मेरो मोबायलमा छिटो आउनु भनेर
म्यासेज गरेको पाँच मिनट जति भयो । मैले पाँच मिनट नै भनेर रिप्लाइ गरेको थिएँ ।त्यो
रिसाएको अनुहार देखी मलाई सवै भन्दा डर लाग्छ । राजा भन्दा नी !!!!
“खोइ आज अफिस जानुहोला जस्तो लागेन , कर्फ्यु लाग्ने हल्ला
छ ,हस्तिनापुरमा !” उ खिस्स हाँसिदियो । रिसाए जस्तो पनि कसरी गरौँ । छुरा उसैको
हातमा छ । दाह्री सँग सँगै गाला पनि काटिदियो भने ? थोरै डर पनि लाग्यो ।
“किन के भो र ?” अलि नरम भएर सोधेँ ।
उसले टिभीको भोल्युम वढायो । टिभीमा द्रौपदीका अर्धनग्न
तस्विरहरु छ्यापछ्याप्ती आएका थिए । हस्तिनापुर निउजमा राजदरवारको रिपोर्टर हिजो
को घटना बारे विस्तार लाउँदै थियो । युधिष्ठिरले भाइहरु सहित ,द्रौपदीलाई नि
जुवामा हारेछन् । त्यो खेलेको खाल टिभिमा पटक पटक जुम इन जुम आउट हुँदै थियो । उ
चिच्याउँदै थियो “यहि हो त्यो जुवाको खाल जसमा द्रौपदीलाई बाजी थापियो !” द्रौपदी
माथी जोर जवर्जस्ती नै भएछ । भित्रै बाट कसैले सिसिटिभिको फुटेज लिक गरेपछि महिला
अधिकारवादीहरु बाहिर निक्लेछन् । एक जनालाई गोली पनि लागेछ । अहिले राजदरवार
नजिकैको स्थिति तनावग्रस्त हुँदै छ । कर्फ्यु लाग्ला जस्तो छ भनेर तलका स्क्रोलहरु
बताउँदै थिए । म आधा दाह्री मै सोचमग्न भएँ । के हुन लाग्या हो यो द्वापर युगमा !
घोर द्वापर युग !!!!
मोवायल फेरि भाइव्रेट गर्यो
“पाँच मिनट भएन ?” घरवाट टेक्स्ट आएछ । आज घरकी लक्ष्मी
रिसाउली जस्तो छ।
“छिटो काट्दे यार !” मैले टेक्स्ट हेर्दै उ सँग अनुरोध गरेँ
। उ मुन्टो टिभितिरै राखेर भए नि मेरो नजिकै आयो ।
“ध्यान दिएर काट ल, गाला नि काटिएला !”
मैले सुस्तरी अनुरोध गरेँ ।
“हुन्छ” मुन्टो टिभितिरै राखेर उसले हुन्छ
भन्ने आशयमा हल्लाइदियो!
******************** **************** *****************
****************** *****
“किन ढिलो ?” उ थोरै ठुस्किइ
आँखामा हेरेँ , ठुस्के पनि त्यो ठुस्काई क्षणिक र झुटो थियो,
पत्ता लाएँ । उसको बोलीले त सँधै ढाँट्छ , त्यहि भएर आँखा पढ्न मन लाग्छ । उसलाई मैले
चिल्लिएको गाला देखाएँ ।
“अव काहिँ नभएर नाराबाजी , वन्द ,कर्फ्यु भएकै दिन दाह्रि काट्नु
पर्ने है तँपाईलाई ?”
हुन त अझै खुशी देखिएकी थिइन तर उसको ठुस्काई विस्तारै
मायामा परिणत हुँदै थियो ।
“मलाई के थाहा त त्यस्तो हुन्छ भनेर ? अनि नजिकै पनि त छ”
“तँपाइ त त्यहि काम गर्ने राजदरवारमा थाहा हुनुपर्ने नि !तिँ माथी राजाको खास भन्ने सुनेकी मैले त ”
“अनि सवै कहाँ थाहा हुन्छ त हामी साना कर्मचारीलाई !”
“युवराज सँधै त्यस्तै हुन ? आशक्त ? टाढै वस्नुस ति भोगीबाट
!!”
“मलाई त पहिला त्यस्तो गर्ने जस्तो लागेको थिएन !
कहिलेकाहिँ मिडियामा वढी नि आउँछ !” मैले अडेस लाग्दै जवाफ फर्काएँ ।
“कसरी हुन्छ वढी ? निउजमा देखाएको देखाइ छ !! राजाको चाकडी
गर्ने कर्मचारी !” उ थोरै रिसाई । उ भित्रको स्त्री जागेको हुनुपर्छ ।
“मिडियामा वढी देखाउन सक्छ के , मलाई त थाहा थिएन कमसेकम !
हामी त्यहिँ काम गरिरहेका हुन्छौँ , अहिले सम्म त्यस्तो भएको थाहा छैन !” मैले
आफ्नो वचावट गर्ने प्रयास गरेँ ।
“लोग्ने मान्छेको जातै त्यस्तै , कहिल्यै थाहा नहुने के
हुन्छ भनेर !!” अचानक उसको भाव बदलियो । उ अव मलाई नि आरोप लाउँदै थिई । म घरवाट
दरवार , दरवार बाट घर बाहेक अरु केहि नगर्ने लाई !!!
“हजुर !!!!” मलाई उत्तर फुरेन ।
“महारानीलाई नै हेर्नु न , वुढाले जुवामा हार्ला , देवरहरु
मिलेर खिल्ली उडाउलान , के थाहा थियो होला र त्यस्तो ?”
“ ठूलावडासँग दाँजेर हुन्छ त हामीलाई ?” मैले प्रसंग वदल्न
चाहेँ । यो प्रसंगबाट तनाव नै थपिने छ मलाई थाहा छैन ।
“ठूलो होस् कि सानो पुरुष पुरुष नै रहन्छ , स्त्रीलाई सँधै
वस्तु सँग दाँज्ने !” उ अझै झोँक्किई
म सँग अझै उत्तर थिएन । चुप नै बसेँ ।
***************** ************** ***************
************** ****************
उसको मौनताका धेरै अर्थहरु हुन्छन् । कुनै मौन पल प्यारा
हुन्छन् , मह जस्तै गुलियो चुहिने हुन्छन् कुनै भने तिनै माहुरीले चिले जस्तो । आज
उ त्यत्तिकै रिसाइदिई । दरवारको घटनालाई उसले हाम्रो जीवनमा दाँजी होला , दरवारका
घटनाहरु सामान्य मान्छेले सोच्न सक्दैन । तर उसले बुझिन । म सँग रिसाइदिए ठिक
हुन्छ द्रौपदी काण्ड भन्ने ठानी । दिन भरी टेलेभिजनमा हिजोकै घटना परिघटना आइरहे ।
उ भने बोलिन । छेवैको कोठामा घाम छिर्छ ,
अनि जाडोको घाम उसलाई म भन्दा प्यारो भयो
आज ! गएर घामतिर फर्केर पल्टिदिई । मलाई पनि उसलाई बोलाउन खासै मन लागेन । रिमोट
घूमाइरहेँ एक देखी अठ्चालिस , अनि अठ्चालिस देखि एक । विचमा एक चोटी आँफै किचनमा
गएर ग्रिन टि बनाएँ । वाहिर सुनसान थियो । घामका किरणहरु मात्र त्यो सुनसान सडकमा
!!अचानक करिव एक बजे तिर एउटा च्यानलले एक्सक्लुजिभ भनेर एउटा फुटेज चुहायो ।
प्रष्ट भाषामा इन्द्रप्रष्थ दरवारमा द्रौपतिले हाँसेर दुर्योधनलाई गिज्याएको दृश्य
“अन्धाको छोरो अन्धो !!!”
मलाई झनक्क रिस उठेर आयो । यता उता हेरे । वुढी अर्को
कोठामा सुतिरहेकी थिई , दिउँसोको घाम ताप्दै । गएर उठाएर यो निउज देखाउँ झै लाग्यो
। भन्न मन लाग्यो ।
“हेर सँधै पुरुषको गल्ती हुन्न , तिम्री अवला नारीले
सम्पत्तिको आडम्वरमा यहि दुर्योधनलाई गिज्याएकी रहिछन् । अगाडी जे समाचार आयो ,
सवै झुटो पनि त हुनसक्छ । समाचारलाई एक ढंगले प्रकाशित गरिएको रहेछ ।“
तर सकिन ।
रिमोट खेलाएरै बसेँ । द्रौपदिको अट्टाहस त्यो च्यानलमा गुन्जिरह्यो
। हामी सामान्य युवकलाई एउटा सम्भ्रान्त परिवारकी युवतीको अभिमान । ति माथी
अपांगता भएका वृद्द पुरुषलाई अन्धा भनेर कसरी भन्न सकीन् ?
एकै छिनमा छ्यापछ्याप्ती पाण्डवको तर्फमा भएका निर्णयहरु
कति एक तर्फि थिए भनेर प्यानलहरुमा आवाज उठ्न थाल्यो । धेरै पुराना कुराहरु
समाचारमा खोतलिए । किन जेठो हुँदा हुँदै पनि धृतराष्ट्र लाई राजगद्दी दिइएन ? कसरी
पाण्डवले साम्राज्यमा जरो गाडे र त्यसमा
के के गलत थियो केलाइन थाले ।जति जति म हेर्दै गएँ उति मलाई पाण्डव र द्रौपदी
प्रति रिस उठ्दै गयो । धृतराष्ट्र आँखा नदेख्ने भएकै भरमा राजा चुनिएनन् । राजाले
आँखा देख्नै पर्ने के वाध्यता छ र त्यस्तो ? उसका सल्लाहकारहरुले जे सल्लाह
दिन्छन् त्यहि अनुसार कानुन र न्यायको पक्षमा रहे त पुगिहाल्यो । अहिले को द्रौपदी
काण्ड पनि पक्कै पनि प्रोपोगाण्डा मात्रै हुनुपर्छ । कौरवहरुलाई गलत देखाउने !!
आजकल मिडिया बिकेका हुन्छन् । मेरो मनले निर्क्यौल गर्यो “हो
आजकल मिडिया बिकेका हुन्छन् ।“
उ उठेर आइ । अनि विस्तारै सोधी
“के हेर्दै हो ?”
“निउज !”
“चिया खाने ?”
“भख्खरै खाएँ !” अनि च्यानेल चेन्ज गरेर उसलाई फुटेज देखाएँ
“अन्धाको छोरा अन्धा !!!!”
“यो सव मिडियाको प्रोपोगाण्डा हो , कौरवहरुको हिजोको कुकर्म
लुकाउन !!” उसले भनी
“पाण्डवले गरेको चाहिँ सवै चोखो ?” यसपाली भने म झनक्क
रिसाइदिएँ । उ मेरो मौनतालाई मेरो समर्थन ठान्छे । त्यो सत्य होइन ।
“जे भए नी नारिको अस्मिता !!!”
“अनि त्यो वृद्द पुरुषलाई अन्धा भनेको नि !!!” मैले उसको
वाक्य समाप्त हुन दिइन । मलाई रिसको पारो चढेको थियो ।
“धृतराष्ट्लाई अन्धा भन्नु र यो घटना उत्तिकै हो ?”
“होइन , तर धेरै यस्ता घटनाले यो घटना जन्माएको हो ,
पाण्डवहरुको नि कम गल्ति छैन । त्यो युधिष्ठिरले दाउ किन थापे । जुवामा लागेको मान्छेले
देश चलाउन सक्छ ? देश ,जनता नै दाउमा लाउने ?”
“दुर्योधन जस्तो अग्यानि भन्दा त युधिष्ठिर नै ठिक !” उ
फेरि च्याठ्ठिइ ।
“चिया नखाने भए ,एक्लैलाई पकाउँछु !”
“खान्न !!”
“तिम्रा राजाले पछि चिया दिँदैनन् !”
“तिम्री द्रौपदीले ग्याँस पनि त किन्दिन्नन् !!” उसले सुनिन
। जवाफ यसपालि भने मनमनै फर्काएँ।
टिभि वन्द गरिदिएँ । झ्यालको छेउमा गएँ । बाहिर ननिस्किन
माइकिंग भइराखेको छ । घाम पनि कर्फ्युले होला वादल भित्र छिरेछ । यसो मोबायल हेरेँ
, ह्यासट्याग ट्रेण्डमा छ । मैले पनि ट्विटि दिएँ
“जुवाडेले देश नचलाएकै बेस #सेभधृतराष्ट्र”
No comments:
Post a Comment